Στη σύγχρονη εποχή των ταχύτατων και θεαματικών αλλαγών σε όλες τις κλίμακες της κοινωνικής υπόστασης και δημιουργίας, οι πόλεις και οι αστικοί τόποι αναδιατάσσονται, μετασχηματίζονται και επαναπροσδιορίζονται με ποικίλους τρόπους και πρακτικές. Στη νέα κοσμοθεώρηση του επιφαινόμενου, της ευελιξίας, των άπειρων συνδυασμών και των ενδεχομενικών συμβάντων, ο αστικός σχεδιασμός επαναθέτει τις αρχές του πτυχώνοντας τρέχουσες ανάγκες και επίκαιρους πόθους. Ο δημόσιος χώρος γίνεται αντιληπτός ως πυκνωτής της ελευθερίας, της επιθυμίας, της διαφοράς, της συλλογικότητας, της δημοκρατίας και η ανάκτησή του ως τόπου δράσης των πολιτών και πρωτίστως των νέων τίθεται στις προτεραιότητες του σύγχρονου αστικού σχεδιασμού. Νέες ροπές και προσανατολισμοί για την σύνδεση τεχνητού και φυσικού, πολιτικού και κοινωνικού, ψυχαγωγίας και δημιουργίας, ατομικού και συλλογικού εγγράφονται εντός του δυναμικού πεδίου χωρο-κοινωνικής έκφρασης των νέων.

Μέσα από ποικίλες προσεγγίσεις της σχέσης δημόσιου χώρου και νεολαίας που συγκεντρώνει στις σελίδες του, το συλλογικό αυτό έργο επιχειρεί να συμβάλει στη συζήτηση σχετικά με τη σύγχρονη επανεύρεση του δημόσιου χώρου, μέσα από αναζητήσεις οι οποίες αφορούν τόσο στους μετασχηματισμούς των νέων μορφών δημόσιου χώρου όσο και στην αναθεώρηση αυτής τους της χωρικότητας, καθώς και στη δυναμική των νεοεμφανισμένων εναλλακτικών μορφών δράσης που λαμβάνουν χώρα εντός τους. Έτσι, από τον τόπο ενός κριτικού βλέμματος το βιβλίο επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα κατά πόσο νέες μορφές, σχεδιαστικές προτάσεις και έμπρακτες χρήσεις των κάθε λογής δημόσιων χώρων, στη σχέση τους με την εκδίπλωση της σύγχρονης δημόσιας πρακτικής της νεολαίας, πληρούν ένα περιεχόμενο δημοσιότητας του αστικού χώρου. Δημόσιο, ατομικό και επιθυμία συμπλέκονται δημιουργικά στις μελέτες του συλλογικού αυτού τόμου με στόχο τον επαναπροσδιορισμό του δημόσιου χώρου στη σχέση του με την καθημερινότητα των νέων σε μία ανα-τρεπτική/ανα-στοχαστική χωρο-κοινωνική προοπτική.